Eva Vos
“Als ik zou kunnen zeggen wat ik bedoel, zou ik het niet hoeven dansen.” Isadora Duncan
Ik heb altijd al gedanst, dit begon met huppeltjes op de muziek van Nina Simone en ontwikkelde zich al snel naar een grote interesse in alle soorten dansen. Na een intensieve dansopleiding ben ik werkzaam geweest als professioneel danser waarbij ik erachter kwam dat ik het liefst dwars door de vierde muur heen bewoog en dichterbij mijn publiek wilde komen. Ik was geïnteresseerd in hoe de verhalen van mijzelf en de mensen om mij heen zich vertaalden in beweging en na enige tijd besloot ik een studie te volgen om de therapeutische waarde van dans en beweging nog beter te gaan begrijpen en te kunnen verwoorden. Ik studeerde psychologie aan de Université de Bretagne Occidentale en werd na mijn eerste jaar aangenomen op de Master opleiding danstherapie aan de Université Paris Descartes. Na deze studie werkte ik als dans- en bewegingstherapeute in Frankrijk bij de “Protection de l’Enfance” (kinderbescherming), bij “France Terre d’Asile” (een AZC voor alleenstaande minderjarigen) en een dagopvang voor jongeren met een geestelijke beperking. Na terugkomst in Nederland besloot ik mijn studie verder te verdiepen met de master danstherapie aan Codarts. Daarnaast werkte ik als dans- en bewegingstherapeut bij de stichting Care & Culture in het programma “Huidhonger” en bij de Zonnehuisgroep Vlaardingen waar ik werkte op de PG afdelingen, de revalidatie afdelingen en de langdurig verblijf afdelingen voor mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel.
Ik heb een grote interesse in de invloed van trauma op ons zijn. Dankzij verschillende bijscholingen rond het thema “trauma en het lichaam” kwam ik steeds meer te weten over de grote invloed van (chronische) stress en/of ingrijpende gebeurtenissen en de mogelijkheden voor dans en beweging om een bijdrage te leveren aan het helingsproces. Deze kennis en ervaring zet ik graag in binnen mijn behandelingen.
Bij Aerrea bied ik zowel individuele als groepstrajecten aan waarbij beweging in de breedste zin van het woord centraal staat. Door belangrijke thema’s en nieuwe inzichten te belichamen en te ervaren, kunnen deze zich wortelen in ons zijn op een manier die “voorbij de woorden” ligt.
